Meldpunt Medicijnverslaving
Aan iedereen die heeft kunnen ervaren wat verslavende medicijnen voor een lijdensweg kunnen veroorzaken.
Zelf heb ik te kampen gehad met een verslaving aan benzodiazepines (in mijn geval slaapmiddelen) die me bijna fataal werd. Ik ben nu ‘clean’ en hoop dat te blijven. Bij deze ‘aandoening’ zijn er geen garanties, maar het is de hoogste tijd dat we ons vrij maken van onze hulpeloosheid.
Toen ik ‘Slikken of Stikken’ schreef, wilde ik mijn lotgenoten een hand toesteken, zodat ze niet in de handen van amateurs vielen of onnodig leden. Ik wilde ze eveneens laten zien welke uitwegen er zijn. Ik ontdekte dat de mens die worstelt met zijn afhankelijkheid van medicatie, doorgaans niet geassocieerd wil worden met de term ‘verslaving’. Die is zeker ook niet altijd van toepassing, maar vaak is dat helaas wel het geval. De Amerikanen noemen het ‘de verslaving’ van de onschuldige’, omdat de medicijnen die hun leven vergallen, zijn voorgeschreven door een arts.
De eerste fase is, net als bij rouw, ontkenning. Daar waar ik met mijn boek, dat op idealistische leest geschoeid is, veel agressie over me heen kreeg van mensen met een medicijnprobleem, verbijsterde me dat. Nu begrijp ik die reacties beter.
Om een beeld te kunnen krijgen van waar de knelpunten liggen bij een gewenning of zelfs verslaving aan medicijnen, om mensen die strijden met dezelfde vijand steun te kunnen laten vinden bij elkaar, heb ik besloten dit meldpunt op te zetten. Voor een groep die ondertussen uit rond twee miljoen mensen bestaat, is het rijkelijk laat dat ‘Medication Anonymous’ van de grond moet komen, daar waar alle andere verslavingen wel hun eigen zelfhulpgroepen hebben (denk aan de ‘Alcoholics Anonymous’, de ‘Narcotics Anonymous’, de ‘Cocaine Anonymous’, de ‘Gamblers Anonymous’ etc.).
Ik hoop dat de M.A. op den duur net zoveel bijeenkomsten in het land zullen hebben als de ‘Alcoholics Anonymous’. In aantallen ontlopen ze elkaar nauwelijks en dat is zo krom als een hoepel. In de eerste plaats wil ik met het opzetten van dit meldpunt iets van de ontstellende eenzaamheid doorbreken, waar ik zelf tijdens mijn actieve verslaving ook onder leed. Ik schaamde mij en begreep nog niet dat ik onschuldig was aan mijn afhankelijkheid.
Daarnaast wil ik in de privacy die we waarborgen voor de gebruikers van dit meldpunt, onderzoeken waar de pijn zit, hoe die verdeeld is en hoe we daarmee omgaan. Het is nodig deze gegevens anoniem te inventariseren om een beweging van de grond te krijgen, zodat we precies kunnen vertellen waar we met z’n allen aan toe zijn.
Neem bijvoorbeeld de scheiding tussen de twee belangrijkste groepen van verslavende medicatie: De pijnstillers (opiaten, opioïden) aan de ene kant en de kalmerende middelen (benzodiazepines) aan de andere kant. Daar is nog te weinig over bekend om een vuist te kunnen maken naar de overheid en hun voorlichters. Ook huisartsen en hun P.O.H.’s (Praktijk Ondersteunende Hulpverleners) kunnen wel wat extra voorlichting gebruiken.
Om lid te kunnen worden van het forum voor lotgenoten vragen we jou om ofwel het korte, ofwel het lange inschrijfformulier in te vullen. Dit mag anoniem gebeuren of onder de naam die je wilt gebruiken. Wel hebben we een e-mailadres nodig om berichtgeving te kunnen verzorgen en negatieve elementen buiten te houden. Dit e-mail adres zal niet openbaar zichtbaar zijn tijdens je gebruik van het forum of welke andere actie op de website.
Hopend op jullie medewerking,
Meindert Inderwisch, Vlissingen 07/10/2023
Zelf heb ik te kampen gehad met een verslaving aan benzodiazepines (in mijn geval slaapmiddelen) die me bijna fataal werd. Ik ben nu ‘clean’ en hoop dat te blijven. Bij deze ‘aandoening’ zijn er geen garanties, maar het is de hoogste tijd dat we ons vrij maken van onze hulpeloosheid.
Toen ik ‘Slikken of Stikken’ schreef, wilde ik mijn lotgenoten een hand toesteken, zodat ze niet in de handen van amateurs vielen of onnodig leden. Ik wilde ze eveneens laten zien welke uitwegen er zijn. Ik ontdekte dat de mens die worstelt met zijn afhankelijkheid van medicatie, doorgaans niet geassocieerd wil worden met de term ‘verslaving’. Die is zeker ook niet altijd van toepassing, maar vaak is dat helaas wel het geval. De Amerikanen noemen het ‘de verslaving’ van de onschuldige’, omdat de medicijnen die hun leven vergallen, zijn voorgeschreven door een arts.
De eerste fase is, net als bij rouw, ontkenning. Daar waar ik met mijn boek, dat op idealistische leest geschoeid is, veel agressie over me heen kreeg van mensen met een medicijnprobleem, verbijsterde me dat. Nu begrijp ik die reacties beter.
Om een beeld te kunnen krijgen van waar de knelpunten liggen bij een gewenning of zelfs verslaving aan medicijnen, om mensen die strijden met dezelfde vijand steun te kunnen laten vinden bij elkaar, heb ik besloten dit meldpunt op te zetten. Voor een groep die ondertussen uit rond twee miljoen mensen bestaat, is het rijkelijk laat dat ‘Medication Anonymous’ van de grond moet komen, daar waar alle andere verslavingen wel hun eigen zelfhulpgroepen hebben (denk aan de ‘Alcoholics Anonymous’, de ‘Narcotics Anonymous’, de ‘Cocaine Anonymous’, de ‘Gamblers Anonymous’ etc.).
Ik hoop dat de M.A. op den duur net zoveel bijeenkomsten in het land zullen hebben als de ‘Alcoholics Anonymous’. In aantallen ontlopen ze elkaar nauwelijks en dat is zo krom als een hoepel. In de eerste plaats wil ik met het opzetten van dit meldpunt iets van de ontstellende eenzaamheid doorbreken, waar ik zelf tijdens mijn actieve verslaving ook onder leed. Ik schaamde mij en begreep nog niet dat ik onschuldig was aan mijn afhankelijkheid.
Daarnaast wil ik in de privacy die we waarborgen voor de gebruikers van dit meldpunt, onderzoeken waar de pijn zit, hoe die verdeeld is en hoe we daarmee omgaan. Het is nodig deze gegevens anoniem te inventariseren om een beweging van de grond te krijgen, zodat we precies kunnen vertellen waar we met z’n allen aan toe zijn.
Neem bijvoorbeeld de scheiding tussen de twee belangrijkste groepen van verslavende medicatie: De pijnstillers (opiaten, opioïden) aan de ene kant en de kalmerende middelen (benzodiazepines) aan de andere kant. Daar is nog te weinig over bekend om een vuist te kunnen maken naar de overheid en hun voorlichters. Ook huisartsen en hun P.O.H.’s (Praktijk Ondersteunende Hulpverleners) kunnen wel wat extra voorlichting gebruiken.
Om lid te kunnen worden van het forum voor lotgenoten vragen we jou om ofwel het korte, ofwel het lange inschrijfformulier in te vullen. Dit mag anoniem gebeuren of onder de naam die je wilt gebruiken. Wel hebben we een e-mailadres nodig om berichtgeving te kunnen verzorgen en negatieve elementen buiten te houden. Dit e-mail adres zal niet openbaar zichtbaar zijn tijdens je gebruik van het forum of welke andere actie op de website.
Hopend op jullie medewerking,
Meindert Inderwisch, Vlissingen 07/10/2023