Door: Meindert Inderwisch
Datum: 24 maart 2023

Rock bottom

Ik was op weg naar het einde, zoals zoveel van mijn verslaafde lotgenoten. Het ontbrak mij aan de kracht, het vertrouwen in de vaardigheid van hulpverleners, het inzicht om nog iets anders te doen dan mijzelf met lede ogen naar de waterval te laten drijven. Maar het liep anders.

Mijn goede vriend, de psychiater Bram Bakker, kwam op bezoek. We zaten in mijn spreekkamer en Bram vertelde me dat hij de afgelopen maand een aantal keren was gebeld door apothekers uit Vlaanderen die zich afvroegen of hij daadwerkelijk ‘al die recepten’ voor mij had uitgeschreven.

In mijn wanhoop had ik een receptuur van hem gescand, zijn handtekening van het document verwijderd zodat ik mijn eigen versie daarvan kon toevoegen (met pen geschreven voor authenticiteit) en mijzelf zodoende voorzien van een, in potentie, onuitputtelijke voorraad medicijnen *. Ik zal later in dit boek beschrijven hoe ik zo ver had kunnen zinken, hoe de grenzen van mijn integriteit steeds verder vervaagden en hoe machteloos ik daarin was.

Bram: “Ik kan je niet langer steunen hierin. Een aantal van die mensen heb ik afgewimpeld, maar nu moet ik er paal en perk aan stellen. Als je doorgaat met het vervalsen van mijn handtekening, zie ik mijzelf genoodzaakt je aan te geven.”

Ik: “Natuurlijk kan het niet langer zo doorgaan. Jij mag niet gedupeerd raken. Het is al uitzonderlijk genoeg dat je hier zo kalm met mij over praat.”

Terwijl ik dit tegen mijn vriend zei, dacht ik koortsachtig na over hoe ik nu aan mijn middelen moest komen. En ik schaamde me. Bram was grootmoedig en ik was een verliezer, iemand die misbruik had gemaakt van zijn vertrouwen. Ik kan niet voor alle verslaafden spreken, maar slechts voor mijzelf. Wat mij echter vaak opvalt is dat we nog heel lang op twee sporen kunnen denken: dat van de verslaafde die alles hier en nu moet hebben, die moet gebruiken om te kunnen voortbestaan en het nuchtere individu dat nog steeds kan zien dat zijn verslaving hem onderwerpt en dat er wellicht nog een sprankje hoop is op een gezond en eerlijk leven tussen de anderen.